maandag 29 juli 2013
De beste manier om onderweg op de Route de Soleil of richting de Pont de Normandie alvast in vakantiebestemming te komen is naar een iPod vol Franse chansons te luisteren. Door de uitvinding van de platenspeler en de radio, bereiken Tino Rossi, Edith Piaf en Charles Trenet vanaf de jaren dertig een miljoenenpubliek. De introductie van het 45-toeren singletje in 1950 geeft een nieuwe impuls aan het Franse lied. Het chanson valt grofweg te verdelen in twee stromingen. Enerzijds de onbezorgde ‘makkelijke’ liedjes voor een groot publiek, ook wel yéyé genoemd, naar het Amerikaanse ‘yeah’. Vertolkers als Claude François, Dalida, France Gall, Eddie Mitchell en nationale rocker Johnny Hallyday worden enorme sterren met hun luchtige yéyé-muziek. Anderzijds legden meer geëngageerde zangers de nadruk op de tekst en compositie, zoals Juliette Gréco, Serge Gainsbourg, Barbara en George Brassens. De laatste jaren is het Franse chanson bezig aan een succesvolle terugkeer waarin de verschillende genres verweven zijn met invloeden van pop en elektronische muziek. Die nouvelle vaguewordt gevormd door jonge zangers als ZaZ, Olivia Ruiz, Benjamin Biolay en zijn zus Coralie Clément, Keren Ann, Emilie Simon, Camille, Carla Bruni en Vincent Delerm.